martes, 27 de marzo de 2012

Hablando de amor

Esta entrada es repetida del blog aninadas, solo he añadido alguna cosilla y música de Luz Casal
Voy a repartir culpas.
La culpa es del ministerio de justicia jaja.
No tengo nada que ver yo, para nada :))).
Puedo vivir sin ti, pero¿ quiero hacerlo?
 Cuanto aguantaré!!!??? sabiendo como sé que ; me quieres, no tengo dudas sobre eso, pero...
Yo quiero cariño y me ofreces  sexo. Mejor dicho; el cariño está  ahí... Ay!!! para ti es normal ofrecer cosas, abro la boca y...¡¡¡te lo compro, te lo doy!!! ¿Qué quiero? nada material!!! soy idiota!!!???
Puede ser; no necesito que me des cosas materiales, pero si te sientes bien lo acepto. Ya sé que esa es tu forma de querer.
No quiero pensar... solo vivo hoy, pero no te molestes si guardo cierta distancia.  Esa distancia me permitirá  seguir mi vida normal cuando te alejes de nuevo. si, sé que lo harás . Hay cosas  que se me escapan!!!
Aun me pregunto ¿Qué pasó? En algún punto del camino me equivoqué!!! lastima que la vida no tenga mapa... bueno es igual porque  no sé leer  mapas jajaja. O si tiene y  yo no he leído las instrucciones.

Se puede decir que; ´´ la culpa es del viento``

Claro que se puede, pero eso es engañarse y no quiero engañarme mas que lo normal:)).
¿Por qué te quiero?  eso no tiene explicación, pero eres el único hombre que me ha mirado y no ha visto una barrera en forma de silla de ruedas.

R.M
Besos

16 comentarios:

  1. Hola Concha.
    Gracias por compartir este Post tan sincero y el video una maravilla, me encanta Luz Casal.
    Un beso, Montserrat

    ResponderEliminar
  2. Hola guapa que sincera es tu entrada, y para esa gran persona que no ha visto esa silla de ruedas,sino la hermosa persona que eres le mando un gran abrazo .

    Y para tí uno más grande aún.

    ResponderEliminar
  3. Hay otras 'sillas de ruedas' que quizás no se ven a simple vista porque son inmateriales, de esas que solo se detectan después de un primer rápido vistazo (o de un segundo, o de un tercero...), y que causan el mismo efecto ahuyentador o de rechazo en otras personas, o incluso mayor que si fuera una silla de metal. Y creo que de esas sillas nos libramos pocos.
    Fijarse en discapacidades ajenas es hacer hincapié en las propias. Pero mucho mejor es ver toda la hermosura que hay en cada uno.

    Por ejemplo:
    Christina Aguilera - Beautiful

    besos

    ResponderEliminar
  4. Que complicado es todo...
    O somos nosotros los complicados?
    Las relaciones con los demás a mí me resultan cada vez más difíciles.
    Y no es que no los comprenda sino que no me motiva ya nada de ellos.

    Besos.

    ResponderEliminar
  5. El amor siempre nos complica la vida y hay barreras peores y más inmateriales que la que tu mencionas
    Un besote reina mora

    ResponderEliminar
  6. El amor buffff, hay tantos caminos,tantas iradas distintas...hay veces que se rompen los ritmos y se empieza ahablar con otro idioma que no entendemos...es entonces cuando viene esa quiebra del corazón que nos hiere tan hondo...

    Creo que es mas hermoso amara que qué te amen...

    La cancion preciosa, Casal me gusta mucho

    Besos

    ResponderEliminar
  7. Hola bonica: com estas? L'amor es un tema ben complicat, de per sí. sense ferros ni d'altres histories. sobretot, si le persones que frecuentes no són del teu propi carrer. vull dir conegudes de tota la vida. aquí es mes dificil trobar-te en sorpreses. peró tampoc et pots passar la vida desconfiant...T'acabo de dir que es complicat, no? doncs ja ho veus.. peró de tant en tant: llençat a la piscina !!! i sobretot tinguis cura de la roba. Reb una molt i molt forta abraçada

    ResponderEliminar
  8. El comentario de "Raindrop" me parece fantástico.
    Ojalá fuera fácil desengancharse como si tal cosa. No se puede, sin embargo, jugar con fuego pero tampoco vivir sin él.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  9. Me ha gustado mucho lo que dices al final, sobre cómo te ve esa persona. Es maravilloso cuando alguien se interesa por lo que hay más allá de las barreras, que a veces son auténticos muros.

    Besos

    ResponderEliminar
  10. Me ha gustado la forma tan honesta de expresar tus sentimientos. Saludos. H.

    ResponderEliminar
  11. muy sincero muy puro... si me permites hare un comentario y creo que puedes sacar de esto algo positivo lo primero lo vivido lo sentido lo querido que nadie te lo quitara y lo segundo que tienes la esperanza para ti de que a veces no se piensa en silla de ruedas (que la gente no solo ve eso y que tu puedes pensarlo asi)
    P.D. Perdon por si me equivoco en algun momento sabiendo qeu nadie me dijo que podia opinar...

    ResponderEliminar
  12. Tu lo has rescatado,y las palabras finales son la llave,no ha visto la silla de ruedas porque te ha visto con los ojos del amor..y son los importan..y como dice Raindrop..hay otras sillas de ruedas..su comentario muy acertado..
    FEliz semana Concha..ya de regreso por mis lares y pudiendo acceder a los bloghsssssssss
    muacksssssssss y luz!!

    ResponderEliminar
  13. Hola Reina...estoy e nuevo en casa y me alegran tus noticias....¡¡ arriésgate!! los mapas son para perderse y está claro que una silla de ruedas es una barrera pequeñita en comparación con la gran barrera del miedo y la incomunicación. Un besote enorme.

    ResponderEliminar
  14. Hola Reina!!!!
    Sigue adelante,no necesitas un mapa para sentir lo que sientes,para vivir tu vida,sólo disfruta de este momento,de todos los momentos que te ofreces,que te ofrecen...

    Un fuerte abrazo cariño!!!!

    ResponderEliminar
  15. Reina en mi blog he recibido un Meme sobre los libros que me gustaría compartir contigo.

    ResponderEliminar
  16. Un hombre que sabe ver en tí... cuidalo, son dificiles de encontrar, a veces creo que prefieren ver a traves de nosotras.
    Un bico.

    ResponderEliminar